Το Αλάτι της Ζωής...

*

*
Η θάλασσα φέρνει ελπίδα όπως ο ύπνος φέρνει όνειρα...
*

- Χριστόφορος Κολόμβος

Ο Κόσμος της Σοφίας...

*

*

Το μονοπάτι της Σοφίας δεν συνίσταται στο να πιστεύεις ή να μη πιστεύεις ή να αμφιβάλλεις. Το μονοπάτι της Σοφίας συνίσταται στο να ερευνάς, να αναλύεις, να διαλογίζεσαι και να πειραματίζεσαι.

*

Η Αλήθεια είναι το άγνωστο από στιγμή σε στιγμή. Η Αλήθεια δεν έχει καμία σχέση με το τι πιστεύει ή δεν πιστεύει κανείς και πολύ περισσότερο με τον σκεπτικισμό.

*

- Samael Aun Weor

Πριν το Ηλιοβασίλεμα... Πριν την Ανατολή...

*

*

Μετά από κάθε δύση ακολουθεί πάντα μια ανατολή... Πριν το ηλιοβασίλεμα και πριν την ανατολή τα συναισθήματα είναι πρωτόγνωρα... Όπως έλεγε και ο Μιχαλόμπας (Γιώργος Σταυρακάκης) : " Άμα δεν ακούσεις τον αναστεναγμό τση νύχτας, άμα δε δεις την αυγή να ξεπουλιάζει κι άμα δε δεις τη βροχή να ξεδιψά το χώμα δε μπορείς να βγάλεις μαντινάδα που να αγγίξει τη ψυχή του κόσμου..."

*

*
Πάντα θλιμμένη, πάντα θλιμμένη χαραυγή
Αμάν χαραυγή,
Πάντα θλιμμένη χαραυγή για μένα ξημερώνει
ʼντες αμάν για μένα ξημερώνει
*
Γιατί την ώρα, γιατί την ώρα που ξυπνώ
Αμάν που ξυπνώ,
Γιατί την ώρα που ξυπνώ, κάθε χαρά τελειώνει
ʼντες αμάν κάθε χαρά τελειώνει
*
Πάντα με το παρά, πάντα με το παράπονο
Αμάν παράπονο,
Πάντα με το παράπονο, τ' αχείλι μου ανοίγει
Παράπονο τ' αχείλι μου ανοίγει
*
Γιατί είναι, γιατί είναι η πίκρα μου πολλή,
Αμάν πολλή,
Γιατί είναι η πίκρα μου πολλή
και η χαρά μου λίγη
Πάντα με το παράπονο τ' αχείλι μου ανοίγει
*

- Θανάσης Σκορδαλός, Αντώνης & Μιχάλης Φραγκιαδάκης, Γιώργος Σταυρακάκης

Το Ποτάμι της Σκέψης...

*


*

Το φως είναι παντού το ίδιο. Το νερό επίσης. Το χώμα διαφέρει και οι άνθρωποι που το πατάνε. Κάθε άνθρωπος στο πέρασμά του από αυτή την ζωή βιώνει όλες αυτές τις καταστάσεις που χτίζουν τον χαρακτήρα του και διαμορφώνουν την καρδιά του. Η ψυχή είναι κάτι άλλο, μεγαλύτερο και διαχρονικό. Παράδεισος και Κόλαση δεν υπάρχουν κάπου αλλού. Υπάρχουν εδώ, μέσα στην καρδιά του ανθρώπου και από εμάς τους ίδιους εξαρτάται τι θα επικρατήσει την κάθε στιγμή. Πάντοτε όμως έρχεται η στιγμή που στο τέλος της πορείας του ανθρώπου, θα πρέπει να καταθέσει το σώμα που έλαβε, πίσω σ' αυτή την γη, σ' αυτή τη θάλασσα, σ' αυτόν τον αέρα. Και τότε όλα ξαναγυρίζουν πίσω από εκεί που ήρθαν. Το φως γίνεται φως, το σώμα χώμα, ο νους νερό, η καρδιά ήλιος και ο κύκλος ξαναρχίζει με μια άλλη προοπτική. Αυτήν της έλικοειδούς τροχιάς. Ποτέ δεν ξαναπερνάμε από το ίδιο σημείο. Πάντα ανεβαίνουμε πιο πάνω, πάντα προχωράμε, ακολουθώντας την έλικά μας. Πάντα περνάμε από τα ίδια σημεία όμως τα βλέπουμε από ψηλά. Είμαστε ένα επίπεδο πάνω κάθε φορά...

The Last Crusade...

*

*

These mist covered mountains
Are a home now for me
But my home is the lowlands
And always will be
Some day you'll return to
Your valleys and your farms
And you'll no longer burn
To be brothers in arms
*
Through these fields of destruction
Baptisms of fire
I've watched all your suffering
As the battles raged higher
And though they did hurt me so bad
In the fear and alarm
You did not desert me
My brothers in arms
*
There's so many different worlds
So many differents suns
And we have just one world
But we live in different ones
*
Now the sun's gone to hell
And the moon's riding high
Let me bid you farewell
Every man has to die
But it's written in the starlight
And every line on your palm
We're fools to make war
On our brothers in arms

*

- Mark Knopfler

Η Πόλη των Αγγέλων...

*

*
Ποιος είπε πως οι άγγελοι στη γη δεν κατεβαίνουν
ποιος είπε πως στον ουρανό μονάχα ότι πετούν
όσοι δεν ξέρουν ν΄αγαπούν δε το καταλαβαίνουν
πως άγγελοι κι εδώ στη γη πολλοί κυκλοφορούν
*

- Βούλα Σταματίου

*

And I don't believe in the existence of angels
But looking at you I wonder if that's true
But if I did I would summon them together
And ask them to watch over you
To each burn a candle for you
To make bright and clear your path
And to walk, like Christ, in grace and love
And guide you into my arms

*

- Nick Cave, Into My Arms

Μια ζωή παραμεθόριος...

*

*

*

Μια παραλλαγή απλωμένη στο σύρμα για να στεγνώσει... Απέναντι τα παράλια της Μικράς Ασίας... Χακί, γαλάζιο, κόκκινο, πράσινο, μπλε, μαύρο, άσπρο... Οι Ακρίτες ζούνε πια στον δικό τους ρυθμό, ξεχασμένοι από την υπόλοιπη Ελλάδα, κλεισμένοι στους εαυτούς τους, ακολουθώντας μια άλλη πορεία μέσα στον χρόνο, αργή βασανιστική ασκητική...

*
Ήτανε ψέμα όσα μου έμαθαν να ζω
ήτανε άχρηστα τα χρόνια στα σχολεία
ήταν ο πόνος μου που μού 'βαλε μυαλό
που με μεγάλωσε σ' αυτήν την κοινωνία
ήταν ο πόνος μου που μού 'βαλε μυαλό
που με μεγάλωσε σ' αυτήν την κοινωνία...
*
Όλα τα είδα,όλα τα είδα
και υπηρέτησα για τη μαμά πατρίδα
όλα τα είδα,όλα τα είδα
και δε θ' αφήσω να μου πάρουν την παρτίδα
*
Να μην καπνίζω,να μην πίνω και αλκοόλ
απαγορεύεται το μαύρο δια νόμου
να κάνω έρωτα με προφυλακτικό
και να ψηφίζω αυτούς που θέλουν το καλό μου
να κάνω έρωτα με προφυλακτικό
και να ψηφίζω αυτούς που θέλουν το καλό μου
*

- Γιώργος Μουκίδης

Ayvalik - Αϊβαλί

*

*
Biriyle fena halde konusmaya ihtiyacim var
Biriyle fena halde dertlesmeye..
Evimde ne sicak bir tabak yemegim var
Ne de Televizyonun sesinden baska ses
*
Ama icimde bir yerlerde sabir tasi gizli sanki
Dogdugum günden bu güne orda duruyor
Sessiz bir kaya düsün deniz kiyisinda yalniz
Dalgalara gögüs gerip soguktan üsüyor
*
Ne ahlak ne de sevgi gökten dünyaya indi
Insanlik istedi kesfetti hepsini
Dün dogmusbir bebege bile girebilen mikrop misali
Icimizde hem kötü var hem iyi
*
Hangisi daha güclü diye beklemektense
Heyecanla attim kendimi dans pistine
Ayri ayri hepsiyle dans edecektim
Biraz sohbet ederek cözmeyi deneyecektim
*
Neden böyle olmusuz
Nerelerde kaybolmusuz?
Aklimdaki sorularin hepsini soracaktim
*
Senin ne haddine böyle seylerle ugrasmak
Diye soran hazirci tembel sen misin?
Böyle yaslanmak olmak seninki eskimek cökmek
Ruhu küskün bombos bir bedensin
*
Kelimeler yetse daha neler neler buldum
Elimle koymus gibi huzurluyum
Genis ve los bir yer istersen sen de bir ugra
Dogru-yanlis, iyi-kötü herkes orada...
*
Hangisi daha güclü diye beklemektense
Heyecanla attim kendimi dans pistine
Ayri ayri hepsiyle dans edecektim
Biraz sohbet ederek cözmeyi deneyecektim
*
Neden böyle olmusuz
Nerelerde kaybolmusuz?
Aklimdaki sorularin hepsini soracaktim
*
Ayri ayri hepsiyle dans edecektim
Biraz sohbet ederek cözmeyi deneyecektim
*
Neden böyle olmusuz
Nerelerde kaybolmusuz?
Aklimdaki sorularin hepsini soracaktim
*

-Şebnem Ferah, İyi-Kötü (Dans Pisti)

Πρέπει να τα δοκιμάσετε...!!!

**

Στην Κυρά Ρήνη, που όλο τον χρόνο γλυκαίνει τον κόσμο, στον Άγιο Δημήτριο της Αγιάσου, με γλυκά όλων των ειδών και των γεύσεων. Η ομορφιά της απλότητας μέσα σ' αυτό το μικρό αλλά τόσο ζεστό καφενεδάκι, με βαζάκια γεμάτα μυστικά...!!!

Η Θάλασσα Μέσα Μου...

*


*
Στην αρχή σαν ένας ήλιος γεμάτος από κόμπους και φελλούς και ψάρια και κλωστές και αλάτι, και ύστερα η μυρωδιά του ιωδίου, η μυρωδιά της θάλασσας, του ψαριού, του αλατιού... Σαν ένα σύμπαν με πολλές διαστάσεις, σαν μια ιστορία που ξεδιπλώνεται σε πολλές διαφορετικές πτυχές... Το πρωϊνό ξύπνημα, η άγουρη ανατολή, η δροσιά του θαλασσινού αέρα, η γεύση της αλμύρας στα χείλη. Και μετά η διαδικασία, το άπλωμα, το μάζεμα... Και μετά το τραπέζι, το τηγάνι, η σαλάτα, το αλάτι και το πιπέρι στην ζωή μας... Το ούζο, το γλυκάνισο, το λάδι... Κάθε ένα με το χρώμα του, κάθε ένα με την ουσία του, κάθε ένα με την φιλοσοφία του... Και όλα αυτά απλές φευγαλέες στιγμές δίπλα σε μια Παναγιά Γοργόνα... Εκείνοι που ξέρουν, θα θυμηθούν και θα νιώσουν...

Η ψυχή μας...

*



*
Κάπως έτσι είναι η ψυχή μας, μια θάλασσα... Άλλοτε ήρεμη, άλλοτε φουρτουνιασμένη, άλλοτε ζαρωμένη, άλλοτε σκούρα και άλλοτε ανοιχτή και ξεκάθαρη... Κάπως έτσι είναι η ψυχή μας, ένας ουρανός... Άλλοτε συννεφιασμένος, άλλοτε ηλιόλαμπρος, άλλοτε μουντός και παγερός, άλλοτε ζεστός και αλαφροίσκιωτος... Και μεις σαν βράχια, αντέχουμε ακόμα στα χτυπήματα, στεκόμαστε άλλοτε μόνοι και άλλοτε πολλοί μαζί και θωρούμε το ατελείωτο πέλαγος, ζούμε στους ρυθμούς του, ταξιδεύουμε στο χάος του...
*
Συννεφιασμένε μου ουρανέ
όντε βροντάς και βρέχεις...
Την ίδια παραπόνεση
με την καρδιά μου έχεις...
Συννεφιασμένε μου ουρανέ
και συ καημό θα έχεις...
Κι είναι οι βροντές σου στεναγμοί
το δάκρυ σου όντε βρέχεις...
*

- Μιχαλόμπας (Γιώργος Σταυρακάκης)

Στιγμές... Απορίας

*

** 
Τη μέρα που ήρθα και σε βρήκα
κάτω στο Πέραμα με τους γέρους
στη θάλασσα να βρίζεις την κάμαρα
που σε γέννησε και τον Ξέρξη
στάθηκα δίπλα σου και σου είπα -
τα κεραμίδια θα γίνουνε τσιμέντο
τα ξύλα θα γίνουνε πέτρες
η αγάπη θα γίνει χρήμα.
*
Τη μέρα που ήρθα και σε βρήκα
κάτω στο Πέραμα με τους γέρους
στάθηκα δίπλα σου και σου είπα -
θα μας ξεχάσουνε την Πέμπτη
το Σάββατο, το Σάββατο την ίδια ώρα
θ’ αναστηθούμε.
*

- Γιώργος Χρονάς, Τα αρχαία βρέφη, 1980.