Ο Κακός Βοριάς...

**
Σαν ανθισμένη αμυγδαλιά στον ήλιο του χειμώνα
που αξέγνοια καθρεφτίζεται στον ήσυχο λιμνιώνα
Μα ξάφνου ο κακός βοριάς αρχίζει να φουσκώνει
και όλα τα νέφη του ουρανού από πίσω να ζυγώνει
Χάνεται το αντιλάμψισμα και τα νερά θολώνουν
τα σύννεφα στραταριστά στο χώμα χαμηλώνουν
Έρχεται ανεμοστρόβιλος φύλλα ξερά σηκώνει
βροντά κι αστράφτει από μακριά μα ογλήγορα σιμώνει
Χτυπάει ο αέρας τα κλαδιά και τα άνθη της σκορπίζει
και φαινέται ως πέφτουνε αρχίζει να χιονίζει...

*
- Λουδοβίκος των Ανωγείων