Δύο εραστές που αγαπιούνται κάνουν ένα ψωμί,

μια μονάχα σταγόνα φεγγαριού στο χορτάρι,

αφήνουν σα βαδίζουν ίσκιους που σ΄έναν σμίγουν,
αφήνουν μόνον έναν ήλιο άδειο στο κρεβάτι.
Απ' όλες τις αλήθεις διαλέξανε τη μέρα:
δε δέθηκαν με νήματα μα μ' ευωδιές μονάχα,
και δεν κάναν κομμάτια την ειρήνη ή τις λέξεις.
- Πάμπλο Νερούντα
Λίγο πριν μπεί το καλοκαίρι, εικόνες γεμάτες φως,
νερό, φύση, κίνηση αέναη, δυνατή...
Γιατί τα πάντα ρει, τελικά...
*

Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου