Welcome - Καλωσήρθατε

Welcome to my personal blog-album. Many secret thoughts are hidden in each of these photos. My only purpose is to share them with you. Your thoughts are just as valuable to all.

Σας καλωσορίζω στο προσωπικό μου άλμπουμ. Πολλές κρυφές σκέψεις κρύβονται βαθειά σε κάθε μια από αυτές τις φωτογραφίες. Ο σκοπός μου είναι απλώς να τις μοιραστώ μαζί σας. Οι δικές σας σκέψεις είναι εξίσου πολύτιμες για όλους.

Best Viewed by Opera

Πατήστε Play πριν προχωρήσετε...

Τρίτη 25 Μαΐου 2010

BirdWatching...

**
Πορφυροτσικνιάδες, κρυπτοτσικνιάδες, σταχτοτσικνιάδες, αργυροτσικνιάδες, λευκοτσικνιάδες, κορμοράνοι, λεπτομύτες, κεφαλούδια, κύκνοι, ερωδιοί, πελεκάνοι, νανόχηνες, σταχτόχηνες.... εκεί που η Ελλάδα είναι όμορφη ακόμα και οι καρδιές ζεστές...

Τρίτη 18 Μαΐου 2010

Dogs

*You gotta be crazy, you gotta have a real need.
You gotta sleep on your toes, and when you're on the street,
You gotta be able to pick out the easy meat with your eyes closed.
And then moving in silently, down wind and out of sight,
You gotta strike when the moment is right without thinking.

And after a while, you can work on points for style.
Like the club tie, and the firm handshake,
A certain look in the eye and an easy smile.
You have to be trusted by the people that you lie to,
So that when they turn their backs on you,
You'll get the chance to put the knife in.


You gotta keep one eye looking over your shoulder.
You know it's going to get harder, and harder, and harder as you get older.
And in the end you'll pack up and fly down south,
Hide your head in the sand,
Just another sad old man,
All alone and dying of cancer.

And when you loose control, you'll reap the harvest you have sown.
And as the fear grows, the bad blood slows and turns to stone.
And it's too late to lose the weight you used to need to throw around.
So have a good drown, as you go down, all alone,
Dragged down by the stone.

I gotta admit that I'm a little bit confused.
Sometimes it seems to me as if I'm just being used.
Gotta stay awake, gotta try and shake off this creeping malaise.
If I don't stand my own ground, how can I find my way out of this maze?


Deaf, dumb, and blind, you just keep on pretending
That everyone's expendable and no-one has a real friend.
And it seems to you the thing to do would be to isolate the winner
And everything 's done under the sun,
And you believe at heart, everyone's a killer.

Who was born in a house full of pain.
Who was trained not to spit in the fan.
Who was told what to do by the man.
Who was broken by trained personnel.
Who was fitted with collar and chain.
Who was given a pat on the back.
Who was breaking away from the pack.
Who was only a stranger at home.
Who was ground down in the end.
Who was found dead on the phone.
Who was dragged down by the stone.

Δευτέρα 17 Μαΐου 2010

Pigs on the Wing...

*
If you didn't care what happened to me,
And I didn't care for you,
We would zig zag our way through the boredom and pain
Occasionally glancing up through the rain.
Wondering which of the buggars to blame
And watching for pigs on the wing.
You know that I care what happens to you,
And I know that you care for me.
So I don't feel alone,
Or the weight of the stone,
Now that I've found somewhere safe
To bury my bone.
And any fool knows a dog needs a home,
A shelter from pigs on the wing.

Σάββατο 15 Μαΐου 2010

Αεικίνητα...

**
Ο νούς είναι μια πόλη. Ξεκινάει η σκέψη από τον ένα δρόμο, στρίβει σε άλλον, προχωράει, ξαναγυρνάει, χάνεται, εγκλωβίζεται, άλλοτε πάλι αγανακτεί, δεν την χωράει ο τόπος, ουρλιάζει, γονατίζει και άλλοτε πάλι, τρέχει τόσο γρήγορα που σταματάει ο χρόνος. Οι εικόνες χρειάζονται για να αφήνει τα σημάδια της, από εκεί που περνάει. Η σκέψη είναι αφορολόγητη, άυλη, άπιαστη, ελεύθερη, ζωντανή, διαδραστική. Μην την αφήνετε να αργοπεθαίνει...

Κυριακή 9 Μαΐου 2010

Λίγη δόση φύσης..

*
Δύο εραστές που αγαπιούνται κάνουν ένα ψωμί,

μια μονάχα σταγόνα φεγγαριού στο χορτάρι,

αφήνουν σα βαδίζουν ίσκιους που σ΄έναν σμίγουν,

αφήνουν μόνον έναν ήλιο άδειο στο κρεβάτι.

Απ' όλες τις αλήθεις διαλέξανε τη μέρα: 

δε δέθηκαν με νήματα μα μ' ευωδιές μονάχα,

και δεν κάναν κομμάτια την ειρήνη ή τις λέξεις. 

- Πάμπλο Νερούντα

Λίγο πριν μπεί το καλοκαίρι, εικόνες γεμάτες φως,
νερό, φύση, κίνηση αέναη, δυνατή...

Γιατί τα πάντα ρει, τελικά...

*

Παρασκευή 7 Μαΐου 2010

Ως πότε...

**
Πόσοι ακόμα πρέπει να πεθάνουν άδικα; Αν αναλογιστούμε όλοι μας,
την προσωρινότητα των πάντων, ίσως καταλάβουμε ότι πρέπει
να αλλάξουμε τους εαυτούς μου γρήγορα και αποτελεσματικά,
αλλιώς και μεις θα παραδώσουμε στάχτες στην επόμενη γενιά.