*
*
* Είδα ενα όνειρο μικρό
που γλύκανε η καρδιά μου
Είχα φτερά πνοή γιορτή
Ψηλό το πέταγμά μου
*
Κι έψαχνα λέει στα σύννεφα
στην αγκαλιά του αγέρα
να βρώ την ηλιογέννητη
του ήλιου θυγατέρα
στο πέταγμα μου
*
Του ανέμου άστρο κι εγώ το πιο μικρό
μες το φως της αυγής ανατολής
Μες το μπλε τ' ουρανούτου γιορτινού
η ματιά μου δροσιά σταλαγματιά
με το φόβο γελά αχ πως πετώ
του ανέμου ψυχή κι εγώπως να σωθώ
να μάθω που πηγαίνω
*
Βρίσκω την ηλιογέννητη στου σύννεφου την άκρη
φλόγα φωτιά στα μάτια της
χρυσή ειν' η θωριά αααχ η θωριά της
*
Αν θες να μάθεις που θα πας
και να σωθείς γυρεύεις
παιδί να γίνεις μάτια μου
στο μύθο να πιστεύεις
*
Παιδί να γίνεις μάτια μου
στο μύθο να πιστεύεις
*
- Μάνος Αχαλινωτόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου