Αντιθέσεις...

***

Ίδιο σκηνικό, διαφορετικές εποχές. Καλοκαίρι, ζωή, φασαρία και χειμώνας, απομόνωση, μοναξιά. Μόνο αν ζήσεις την άγρια πλευρά του νησιού μπορείς να καταλάβεις πως νιώθουν αυτοί που επιμένουν νησιωτικά.

Ηλιοβασίλεμα στους Γατελούζους...

**

Σήμα κατατεθέν...

**

Μόλυβος...

**

Εκεί που ο Θεός ζωγραφίζει κάθε στιγμή και άλλον πίνακα...

Αραχνιασμένη σκέψη...

**

Όλη η ζωή μου μια κλωστή
κι αν κόψει δεν με νοιάζει
γιατί έχω την αγάπη τζη
αράχνη κι άλλη σάζει..
*

Θαλασσινοί Αετοί...

**

Ζηλεύω του σταυραετού 
απού πετά στα νέφη
και παίζει με τσι αστραπές 
και με τ' αστροπελέκι.
Στο βράχο χτίζει τη φωλιά 
στο χιόνι ζευγαρώνει.
*

-Παραδοσιακό

Φεγγαράκι μου λαμπρό...!!!

**

Πολλές φορές φεγγάρι μου,

δεν σε καταλαβαίνω.

Τη μια μου βγαίνεις γελαστό,

την άλλη δακρυσμένο.

*

- Κρητική Μαντινάδα

Όλα είναι δρόμος...

**

Όλα είναι δρόμος στη ζωή

διαλέγεις και βαδίζεις,

στο σταυροδρόμι όταν βρεθείς

πρέπει να αποφασίσεις.

Κι αν η καρδιά σου είναι βαριά

τράβα την ανηφόρα,

στην κορυφή της συναντάς

αξίες κι άλλα δώρα.

*

Θύμησες...

**

Με σέρνουν πίσω οι θύμησες
όσο ζυγώνω προς το μνήμα
σαν που τραβά από τους γιαλούς
η θάλασσα το κύμα.
*
Ποτάμι εγώ παράξενο,
πάντα προς τις κρυφές μου μάννες
αναδρομώ, κ΄ ήχος σπερνού
γυρίζω στις καμπάνες.
*
Κι αργά, σιγά κι απάντεχα
(με κάποιους ήλιους βουλιαγμένη,)
μέσ΄ απ΄ τον άπειρο χαμό
μιαν Ατλαντίδα βγαίνει.
*
Κόσμος βαθύς, μυστηρακός,
που λες – μα τάχ΄ αλήθεια νάναι;
παλιά φεγγαρολούσματα
τα δάση του φωτάνε.
*
Και στ΄ ακρογιάλια του άγνωροι
κάποιοι λευκοί χαράζουν ίσκιοι,
ό,τ΄ ήταν κι ό,τι φαίνεται
κι ό,τι ποτέ δε μνήσκει.
*
Μορφές και λόγια κ΄ έργατα…
Ίσκιος μαζί τους και διαβαίνω,
και μ΄ όλ΄ αυτά τα τίποτε
μιαν αρμονία υφαίνω.-
*

Ο Νουμάς, Τόμος 21, αρ. 781 (1924), σ. 85.
- Άγγελος Σημηριώτης (1870-1944)

*