*
*
*
Εκεί που ακόμα οι πόρτες είναι γαλάζιες, στο χρώμα του ουρανού και της θάλασσας, εκεί που ακόμα τα σπίτια είναι λευκά, εκεί που η αρχιτεκτονική είναι απλή, ζεστή και τόσο ανθρώπινη, εκεί που το κλήμα φυτρώνει ακόμα στις αυλές και χαρίζει την σκιά του, εκεί που η ψυχή ακόμα παραμένει αγνή, ο νους καθαρός βαθύτατα φιλοσοφημένος, εκεί που ο χρόνος κυλάει σαν νερό σε αυλάκι γεμάτος δροσιά, εκεί που το μεράκι είναι η απόλυτη αρχή και γύρω από αυτό η αγάπη για τα πάντα, εκεί στο χωριό είναι η πατρίδα των ψυχών μας...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου